Jak widać z powyższego, regulując zawartość wody w glebie można wpływać na wykorzystanie energii słońca podnosząc ilość energii zużywanej na produkcję substancji organicznej roślin. Woda odgrywa wielką rolę w produkcji roślinnej. Dostarcza ona roślinom pokarmy pobierane z gleby, jest niezbędnym surowcem dla wytwarzania węglowodanów w procesie przyswajania bezwodnika węglowego, wchodzi w skład organizmu rośliny, nadaje roślinom sztywność i ję- drność. Widzimy więc, że krążenie wody w roślinie potrzebne jest dla rozwoju jej tkanek. Części nadziemne rośliny otoczone są ze wszystkich stron powietrzem i łatwo dostępne dla światła i ciepła. Z atmosfery przyswajają bezwodnik węglowy i jednocześnie pochłaniają promienie słoneczne, pod wpływem których liście i łodygi nagrzewają się, co powoduje ciągłe wyparowywanie wody z organizmu rośliny. Proces ten nazywa się transpiracją w odróżnieniu od zwykłego parowania z powierzchni wody, gleby, roślin itd.
Transpirowana woda przez rośliny w ciągu tylko jednego dnia przewyższa wielokrotnie ilość wody, która w roślinie zatrzymuje się, zaś ilość wody, która trwale pozostaje w roślinie stanowi zaledwie ułamek procenta tej ilości wody, która została przez roślinę przepracowana w okresie wegetacyjnym. Na przykład dla wyprodukowania 1 kg suchego siana roślina transpiruje około 700 kg wody – są to ilości olbrzymie.
Rolnictwo i leśnictwo jest głównym odbiorcą wody opadowej. Z ogólnej ilości 186 km3 opadu ok. 87% przypada w Polsce na powierzchnię użytkowaną przez rolnictwo i leśnictwo. W tym samym mniej więcej stosunku dzieli się zużycie wody na parowanie: z ogólnej ilości 133 km3 na rolnictwo i leśnictwo przypada 115 km8: woda ta jest magazynowana w potężnym zbiorniku glebowo-gruntowym, a następnie zużywana przez rośliny na transpirację.
Leave a reply