Produkcja tworzywa złożonego jest kosztowna. Aby otrzymać jego cenę sprzedażną, trzeba do kosztów materiałowych, wynikających z ilości i cen zużytych tworzyw składowych doliczyć pozostałe koszty produkcji i narzuty pozaprodukcyjne. Cena ta będzie więc wyraźnie wyższa od sumy wartości tworzyw składowych.
Składniki tworzyw złożonych z drewna i żywic sztucznych bardzo się różnią ceną. Stosunek ich wartości liczony objętościowo wynosi mniej więcej 1:30. Nawet więc przy niedużym udziale ilościowym użytej żywicy sztucznej, tworzywa złożone będą bardzo wyraźnie droższe od drewna nieulepszonego, z którym przecież muszą współzawodniczyć. Będą one wówczas rentowne jeśli:
– ilość zużytej żywicy jest możliwie mała,
– drewno nieulepszone jest drogie, a odpadki drewna tanie i łatwo dostępne,
– różnica charakterystyk technicznych pozwala na duże oszczędności materiałowe przy użyciu tworzywa złożonego zamiast drewna nieulepszonego. Na przykład lepsze wytrzymałości i trwałość pozwalają na stosowanie bardzo cienkich sklejek w porównaniu z grubymi deskami.
Niskie ceny na drewno nieulepszone hamują oczywiście zastosowanie tworzyw złożonych. Uniemożliwiają one, a przynajmniej bardzo utrudniają, ekonomiczne wykorzystanie odpadków drewna do przerobu na tworzywa złożone.
Tworzywa warstwowe z tkanin i tworzyw sztucznych są droższe od tworzyw niezbrojonych. Ceny ich muszą być porównywane z cenami tworzyw współzawodniczących, którymi mogą być stale oraz metale kolorowe. Nie zawsze to porównanie wyjdzie na korzyść laminatów z tworzyw sztucznych. .
Stosowanie napełniaczy bardzo tanich, takich jak mączka drzewna, kamienna albo wypełniacze ścinkowe – obniża ceny wyrobów z tworzyw sztucznych i rozszerza zakres ich stosowania.
Leave a reply