Bardzo rozległą grupę zagadnień stanowią problemy związane z zapewnieniem warunków biologicznych, umożliwiających przebywanie żywych ludzi, zwierząt i roślin czy to w kabinie poruszającej się rakiety, czy na sztucznym księżycu lub powierzchni innej planety.
Startująca rakieta, ze względu na oszczędność paliwa, powinna poruszać się ruchem przyspieszonym o możliwie dużym przyspieszeniu. Zwiększenie przyspieszenia ruchu powoduje tyleżkrotne zwiększenie ciężaru ciała ludzkiego: określenie liczbowych wartości przyspieszenia, nieszkodliwych dla zdrowia, jest jednym z zadań powstałej już nowej gałęzi wiedzy – medycyny kosmicznej. Z drugiej strony, przebywanie człowieka przez dłuższy okres czasu w rakiecie poruszającej się ruchem bezwładnym, w warunkach utraty ciężaru, wymaga nie tylko przestudiowania sprawy, ale wypracowania wskazań lekarskich możliwie zmniejszających szkodliwość takich stanów.
Warunki życia w rakiecie będą zupełnie niezwykłe: tak głęboko zakorzenione w naszej świadomości pojęcia jak dół i góra stracą swój sens. Człowiek odepchnąwszy się nogą od podłogi uniesie się i «popłynie», aż głową uderzy o sufit. Staną się zbędne krzesła i łóżka, gdyż ciało pasażera nie będzie „ciężkie” i będzie pozostawało w kabinie w tym położeniu, w jakim było poprzednio, chociażby «wisząc w powietrzu». Aby się przesunąć z miejsca na miejsce, trzeba będzie chwycić się rękami ścian kabiny i przez odpowiednie przyciąganie lub odpychanie powodować zmiany położenia swego ciała w stosunku do kabiny. Proces picia będzie można uskutecznić przez «picie przez słomkę»: nachylenie butelki z płynem nie spowoduje wylania się płynu, gdyż nie będzie siły ciężkości, która powoduje wylewanie, Gdy wykonamy szybki ruch obrotowy butelki z płynem w ten sposób, aby jej szyjka była skierowana w stronę od osi obrotu, to pod działaniem siły odśrodkowej płyn zostanie wypchnięty z butelki na zewnątrz i w powietrzu utworzą się krople, które nie będą wcale spadać na podłogę, lecz będą się zwolna oddalać na wszystkie strony od osi obrotu.
Leave a reply