Uran występuje w licznych minerałach, jest ich około 100. Najważniejszymi z nich dla produkcji tego metalu są: uranit, smółka uranowa i karnotyt. Uranit jest krystalicznym tlenkiem uranu UOa z niewielką ilością UO3. Smółka uranowa w odróżnieniu od uranitu charakteryzuje się zupełnym brakiem wyraźnych cech budowy krystalicznej. Są to bezpostaciowe czarne z połyskiem metalicznym gruboziarniste skupienia występujące w złożach hydrotermalnych. Skład smółki uranowej odpowiada w przybliżeniu związkowi U.iOs- Karnotyt jest minerałem o bardziej skomplikowanym składzie niż dwa poprzednie. Jest to wanadan uranylowo-potasowy. Karnotytowe rudy stanowią główną bazę surowcową USA do otrzymywania uranu i wanadu.
Poza wymienionymi minerałami pewną rolę odgrywają także i inne mniej bogate w uran, lecz jest ich tak dużo, że omówienie ich zajęłoby nam zbyt wiele miejsca. Głównymi producentami rud uranowych są: Kongo Belgijskie, USA, Kanada, ZSRR, Afryka Południowa, Anglia, Czechosłowacja i Węgry.
Wzbogacanie rud uranowych nie należy do zadań prostych, gdyż minerały uranu rzadko tworzą gruboziarniste skupienia, no i z racji swej radioaktywności wymagają specjalnych urządzeń zabezpieczających.
Najbogatsze w uran koncentraty uzyskuje się przez wzbogacanie smółki uranowej, zawierają one do 76% U. Uboższymi już są koncentraty uranitowe, bo zawartość uranu w nich nie przekracza 50%. Najuboższe w uran są koncentraty karnotytowe, lecz ze względu na dość znaczną zawartość wanadu opłaca się je przerabiać.
Leave a reply