Polska leży na obszarze wielkiego niżu europejskiego, w jego części zwanej Niżem Sarmackim. Jej naturalne warunki przyrodnicze charakteryzują się pewną odrębnością w porównaniu do krajów sąsiednich. Nad obszarem Polski spotykają się i ścierają wpływy różnych klimatów, głównie oceanicznego od Zachodu i kontynentalnego od Wschodu. Klimat nasz odznacza się, wobec powyższego, niestałością pogody i temperatury, wilgotnością powietrza i dużą zmiennością ciśnień atmosferycznych.
Woda zasilająca Polskę pochodzi głównie z opadów atmosferycznych. Niewielka tylko część wody obcej przybywa korytami rzek z krajów sąsiednich, a więc: z Czechosłowacji, Ukrainy i Białorusi. Różnimy się więc od takich krajów, jak: Węgry, Niemcy i in., w których to krajach rzeki przynoszą duże ilości wody z obszarów znajdujących się poza granicami państw.
W Polsce ilość opadów w ciągu roku średnio sięga 186 km3 (miliardów m3), Gdybyśmy tę ilość rozłożyli równomiernie na całej powierzchni Polski, to otrzymalibyśmy warstwę wody o grubości 597 mm. W latach suchszych ilość opadów zmniejsza się wybitnie, w latach zaś mokrych – zwiększenie opadów rocznych dochodzić może do kilkudziesięciu procent. Jeszcze większe wahania dotyczą poszczególnych miesięcy i okresów wegetacyjnych. Poza tym dodatkową niedogodnością jest to, że rozmieszczenie opadów na terenie Polski jest bardzo nierównomierne, np. w obszarach górskich przekraczają 1000 mm, podczas gdy na Nizinie Wielkopolsko- Kujawskiej wynoszą zaledwie 450-550 mm.
Na obszar Polski dopływa korytami rzek z zagranicy około 5 km3 wody obcej, a więc ilość ta jest dodatkowym, poza opadami, zasiłkiem wod- nvm dla naszego kraju. Z obszaru Polski odpływa obecnie w ciągu roku około 58 km3 wody. Różnica pomiędzy przychodem wody w łącznej ilości około 191 km3, a odpływem 58 km3 (wynosząca 133 km3), zużywana jest w znacznej mierze na umożliwienie życia ludzi, zwierząt i roślin, część zaś jest stracona na tzw. parowanie nieprodukcyjne z powierzchni wody, gleby, roślin itd.
Leave a reply