Najbardziej rzucające się w oczy zastosowania tworzyw sztucznych – to przedmioty codziennego użytku, jak: grzebienie, szczotki, płaszcze przeciwdeszczowe, torebki damskie, zabawki itp. Nie są to jednak zastosowania najważniejsze. Nawet w krajach bardzo bogatych, o wysokiej stopie życiowej, na te cele zużywa się nie więcej niż 30-40% wyprodukowanych tworzyw sztucznych. Reszta, tj. 60-70% zużywana jest do celów technicznych, przemysłowych. W krajach uboższych ten stosunek jest jeszcze wyższy i dochodzi do 85%. Te właśnie techniczne zastosowania zostaną przede wszystkim omówione.
Od chwili pojawienia się tworzyw sztucznych przemysł elektrotechniczny stosował je zawsze w bardzo szerokim zakresie i do dziś jest jednym z największych ich konsumentów. Odnosi się to zarówno do starszej gałęzi elektrotechniki obejmującej urządzenia elektroenergetyczne, siły i światła, jak i do młodszej elektroniki, do której zakresu działania należy telegraf, telefon, radio, telewizja, radar, zdalne kierowanie.
Jest to zupełnie zrozumiałe, ponieważ tylko przemysł elektrotechniczny może w pełni wykorzystać cenne własności elektroizolaeyjne tworzyw sztucznych. Łączą one te własności z łatwością i taniością formowania w dowolnie cienkich warstwach, które są elastyczne lub plastyczne, czego nie można uzyskać stosując inne dobre dielektryki, jak porcelana, kwarc, steatyt, z częściowym może wyjątkiem dla miki. Z własności dielektrycznych tworzyw sztucznych zwłaszcza cenna jest znikomo mała stratność elektryczna niektórych z nich, tj. własność nieogrzewania się pod wpływem prądów wysokiej częstotliwości, stosowanych w elektronice.
Leave a reply