Z tej dziedziny mamy niewiele badań opublikowanych, a zebranych cyfr nie można uogólnić, tak jak np. dla stali czy drewna, z uwagi na znaczne rozrzuty nawet w obrębie tego samego rodzaju skały. Cytowane w literaturze3 wartości modułu sprężystości przy ściskaniu Ec dla małych ciśnień wynoszą: dla granitów przeciętnie 300 000 kG/cm2 dla piaskowców „ 80 000 „
Dla piaskowca wartości te przy ciśnieniu 200 kG/cm2 wzrastają do wartości od 150 000 do 330 000 kG/cm2. Brak natomiast w literaturze cyfrowych wartości współczynnika sprężystości przy rozciąganiu Er – wiadomo jednak z doświadczeń, że są one zawsze mniejsze od Ec.
W ramach prac doświadczalnych nad zastosowaniem kamienia do konstrukcji sprężonych zostały zbadane współczynniki sprężystości na kost- kach o wymiarach 10X10X15 cm dla granitu strzegomskiego oraz dla piaskowca ze Szczytna.
Wyniki tych badań potwierdził podany w literaturze wzrost współczynnika sprężystości z obciążeniem. Wzrost modułu sprężystości w skrajnym przypadku wyniósł dla granitu 22% i dla piaskowca 28% w zakresie badanych obciążeń, które sięgało dla piaskowca zaledwie 50% siły niszczącej. Należy przypuszczać, że wartość modułu przy dalszym obciążeniu jeszcze wzrośnie, sięgając opisanej w literaturze wartości 300 000 kG/cm2.
Jedną z najistotniejszych .cech fizycznych kamienia konstrukcyjnego jest jego nasiąkliwość oraz związana z tym porowatość i odporność na zamrażanie. Cechy te niezmiernie ważne dla konstrukcji sprężonych określamy jako odporność na wpływy atmosferyczne.
Leave a reply