Udział tworzyw powłokowych,-adhezyjnych i impregnacyjnych w ogólnej masie tworzyw, składających się na przedmiot użytkowy, jest bardzo niewielki, od małego ułamka procentu do kilku procent najwyżej. Wskutek tego ich udział w ogólnych kosztach produkcji jest również stosunkowo nieduży. Pozwala to na nieliczenie się z ich ceną w takim stopniu, jak przy innych zastosowaniach. Można więc stosować tworzywa sztuczne bardzo drogie, jak epoksydy, silikony z wielką korzyścią dla ostatecznego wyniku gospodarczego. Ma to poważne znaczenie dla krajów o słabo rozwiniętym przemyśle tworzyw sztucznych, a więc produkujących je po wysokich cenach. W krajach takich, a Polska do nich również należy, stosowanie tworzyw sztucznych ciekłych będzie się zawsze najlepiej opłacało.
Celem, dla którego opracowano tworzywa złożone, było wyeliminowanie ujemnych cech technicznych, jakie posiadają tworzywa składowe i lepsze wykorzystanie ich cech dodatnich. Tworzywa te stosowane są jako tworzywa konstrukcyjne. Można je podzielić na trzy grupy:
– tworzywa złożone z drewna i tworzyw sztucznych,
– tworzywa złożone z tkanin i tworzyw sztucznych,
– tworzywa złożone z innych rodzajów tworzyw i tworzyw sztucznych.
W tworzywach złożonych grupy drugiej przeważają na ogół własności techniczne pochodzące od tworzywa sztucznego: traktuje się je też zwykle jako tworzywa sztuczne ulepszone. W grupie pierwszej i trzeciej odwrotnie, przeważają własności drugiego tworzywa składowego, toteż uznaje się je za ulepszone tworzywa, np. drewniane czy inne, a nie za tworzywa sztuczne.
Leave a reply